van de/van het

[RoDaSm]

Wat juist is? 1) De winnaar van de Eurovisie Songfestival negentienhonderd en negentig is Italie. 2) De winnaar van het Eurovisie Songfestival negentienhonderd en negentig is Italie.

[kevin]

Mijn woordenboeken zeggen dat het het festival is (net als in het Duits).

[Spaigelploatje]

Nummer 2 is correct, omdat festival inderdaad een onzijdig woord is. We zouden alleen het jaartal anders zeggen:
De winnaar van het Eurovisie Songfestival 1990 (negentien-negentig) is Italie.

1990 wordt dus dus uitgesproken als negentien-negentig.
1989 is dus negentien-negenentachtig.
Dit gebeurt met alle jaartallen tussen 1101 en 1999.
1443 is dus veertien-drieënveertig

Tenzij het volle honderdtallen zijn:
1100 - elfhonderd
1800 - achttienhonderd


Maar:
2011 is tweeduizend elf.
623 is zeshonderddrieëntwintig
1082 is dus duizend tweeëntachtig

[Aurinĭa]

Het is niet fout om de honderd te zeggen, maar het klinkt erg formeel. De 'en' wordt hier niet gebruikt (zie 2.2). 'Eurovisiesongfestival' is één woord.

[Grytolle]

Uit die pagina:

Bij telwoorden vanaf 21 wordt verplicht -en- tussengevoegd, dat als een verbindingsmorfeem beschouwd kan worden en met een sjwa uitgesproken wordt. Voorbeelden zijn:
zestien, zeventien, achttien, vierentwintig, tweeëndertig, eenentachtig, negenennegentig;

Als ik de woorden met verbindingsmorfeem uitspreek met sjwa ipv sjwa+n klinkt het wel raar (bv: vieretwintig), vind ik. Zeggen de meesten niet "vierentwintig" enzo met uitgesproken -n-?

[dorenda]

Uit die pagina:

Bij telwoorden vanaf 21 wordt verplicht -en- tussengevoegd, dat als een verbindingsmorfeem beschouwd kan worden en met een sjwa uitgesproken wordt. Voorbeelden zijn:
zestien, zeventien, achttien, vierentwintig, tweeëndertig, eenentachtig, negenennegentig;

Als ik de woorden met verbindingsmorfeem uitspreek met sjwa ipv sjwa+n klinkt het wel raar (bv: vieretwintig), vind ik. Zeggen de meesten niet "vierentwintig" enzo met uitgesproken -n-?

Ik denk dat ze bedoelen dat de e als een sjwa wordt uitgesproken, en niet als è. Zonder n vind ik het ook raar klinken.

En op Italië staat een trema.

[languagepotato]

Uit die pagina:

Bij telwoorden vanaf 21 wordt verplicht -en- tussengevoegd, dat als een verbindingsmorfeem beschouwd kan worden en met een sjwa uitgesproken wordt. Voorbeelden zijn:
zestien, zeventien, achttien, vierentwintig, tweeëndertig, eenentachtig, negenennegentig;

Als ik de woorden met verbindingsmorfeem uitspreek met sjwa ipv sjwa+n klinkt het wel raar (bv: vieretwintig), vind ik. Zeggen de meesten niet "vierentwintig" enzo met uitgesproken -n-?

Ik denk dat ze bedoelen dat de e als een sjwa wordt uitgesproken, en niet als è. Zonder n vind ik het ook raar klinken.

in amsterdam klinkt 'vierentwintig' normaal gesproken als 'fieretwintig' of 'fierentwintig', beiden zijn even normaal. en ook de volgende uitspraken voor zevenentwintig zijn geaccepteerd in amsterdam (alhoewel ze waarschijnlijk heel raar klinken voor mensen uit andere regio's):
zefenentwintig
zefenetwintig
sefenentwintig
sefenetwintig
seufenentwintig
seufenetwintig
sjefenentwintig
sjefenetwintig
sjeufenentwintig
sjeufenetwintig
zeufenentwintig
zeufenetwintig
zelf gebruik ik sefenetwintig, zefenetwintig en seufenetwintig het vaakst.

[Aurinĭa]

Die klinken inderdaad allemaal raar en vooral heel erg Hollands.
Ik ben er zelf nog niet over uit of ik de -n- nu uitspreek of niet, dus ik denk dat ik ze vaak half uitspreek; ze is niet helemaal daar, maar ik laat ze ook niet helemaal weg. Slaat dat op iets?

[languagepotato]

Die klinken inderdaad allemaal raar en vooral heel erg Hollands.
Ik ben er zelf nog niet over uit of ik de -n- nu uitspreek of niet, dus ik denk dat ik ze vaak half uitspreek; ze is niet helemaal daar, maar ik laat ze ook niet helemaal weg. Slaat dat op iets?

ik denk dat ik soms hetzelfde doe
als ik niet snel aan het praten ben zeg ik niet seufenetwintig maar seufene twintig maar niet precies seufene twintig maar seufene-halve n-twintig

[Hoogstwaarschijnlijk]

Die klinken inderdaad allemaal raar en vooral heel erg Hollands.
Ik ben er zelf nog niet over uit of ik de -n- nu uitspreek of niet, dus ik denk dat ik ze vaak half uitspreek; ze is niet helemaal daar, maar ik laat ze ook niet helemaal weg. Slaat dat op iets?

Ja, dat slaat wel op iets, ik denk dat ik hetzelfde doe. Maar als ik bijvoorbeeld 'zevenentwintig' langzaam uitspreek, zou ik zéker de n uitspreken. (En ik zeg wel gewoon 'zeven' zoals het er staat, met een 'z' en met een lange 'e' die op de een of andere manier Brabants klinkt maar ik weet nooit precies wat ik nu anders doe dan mensen uit Holland en Utrecht en zo.)

[languagepotato]

Die klinken inderdaad allemaal raar en vooral heel erg Hollands.
Ik ben er zelf nog niet over uit of ik de -n- nu uitspreek of niet, dus ik denk dat ik ze vaak half uitspreek; ze is niet helemaal daar, maar ik laat ze ook niet helemaal weg. Slaat dat op iets?

Ja, dat slaat wel op iets, ik denk dat ik hetzelfde doe. Maar als ik bijvoorbeeld 'zevenentwintig' langzaam uitspreek, zou ik zéker de n uitspreken. (En ik zeg wel gewoon 'zeven' zoals het er staat, met een 'z' en met een lange 'e' die op de een of andere manier Brabants klinkt maar ik weet nooit precies wat ik nu anders doe dan mensen uit Holland en Utrecht en zo.)

En volgens mij is het vetgedrukte de reden dat je brabants klinkt

ik ken geen enkele amsterdammer die zeven als zeven uitspreekt.
zelfs de enkeling die een conservatieve uitspraak heeft zegt 'zeejven'
maar dat klinkt al heel vreemd voor amsterdamse oren, normaal gesproken is het seejfe, sjeejfe, sjeufe of seufe

een brabander daarentegen zegt bijna altijd zeven of zeve

[Plaas]

Uit die pagina:

Bij telwoorden vanaf 21 wordt verplicht -en- tussengevoegd, dat als een verbindingsmorfeem beschouwd kan worden en met een sjwa uitgesproken wordt. Voorbeelden zijn:
zestien, zeventien, achttien, vierentwintig, tweeëndertig, eenentachtig, negenennegentig;

Als ik de woorden met verbindingsmorfeem uitspreek met sjwa ipv sjwa+n klinkt het wel raar (bv: vieretwintig), vind ik. Zeggen de meesten niet "vierentwintig" enzo met uitgesproken -n-?

Ik denk dat ze bedoelen dat de e als een sjwa wordt uitgesproken, en niet als è. Zonder n vind ik het ook raar klinken.

in amsterdam klinkt 'vierentwintig' normaal gesproken als 'fieretwintig' of 'fierentwintig', beiden zijn even normaal. en ook de volgende uitspraken voor zevenentwintig zijn geaccepteerd in amsterdam (alhoewel ze waarschijnlijk heel raar klinken voor mensen uit andere regio's):
zefenentwintig
zefenetwintig
sefenentwintig
sefenetwintig
seufenentwintig
seufenetwintig
sjefenentwintig
sjefenetwintig
sjeufenentwintig
sjeufenetwintig
zeufenentwintig
zeufenetwintig
zelf gebruik ik sefenetwintig, zefenetwintig en seufenetwintig het vaakst.

Dat de v- en de z- aan het begin van een woord stemloos worden, dat is inderdaad wijdverspreid in de platte taal van West- en Noord-Nederland, maar zelfs Amsterdammers spreken de -v- tussen klinkers nog gewoon als een -v- uit. Toch de Amsterdammers die ik ken. Een vergelijking (eerst AN, dan "Hollands", dan zoals jij het weergeeft):

Klik

De standaarduitspraak, met z, v en een gewone ee, is natuurlijk allerminst "Brabants", het is gewoon de norm en ook de uitspraak die je in heel het taalgebied kunt horen bij mensen die school hebben gegaan. De variant "zeuven" komt vooral bij oudere mensen voor en stamt uit de tijd dat de radio nog zo stoorde, dat het verschil met "negen" extra verduidelijkt moest worden (vgl. Duits zwo vs. zwei).

[Hoogstwaarschijnlijk]

De standaarduitspraak, met z, v en een gewone ee, is natuurlijk allerminst "Brabants", het is gewoon de norm en ook de uitspraak die je in heel het taalgebied kunt horen bij mensen die school hebben gegaan.

Ik denk dat je gelijk hebt, maar ik weet niet of mijn 'ee' zo gewoon is (in de zin van: door het hele taalgebied verspreid, de norm). Zoals ik al zei: op de een of andere manier klinkt mijn 'ee' Brabants en dat geldt ook voor mijn 'oo'. Maar ik heb er niet voldoende verstand van om te kunnen onderbouwen waar het verschil 'm nu precies in zit in vergelijking met Hollandse mensen die 'netjes' spreken, bijvoorbeeld. (Mijn 'aa' is in elk geval zéker vaak niet geheel volgens de norm, als ik niet uitkijk, wordt dat meer een 'ao'-achtige klank...)

Het kan ook nog zo zijn dat ik gewoon raar spreek en dat mensen het interpreteren als Brabants door mijn zachte g

[languagepotato]

Uit die pagina:

Bij telwoorden vanaf 21 wordt verplicht -en- tussengevoegd, dat als een verbindingsmorfeem beschouwd kan worden en met een sjwa uitgesproken wordt. Voorbeelden zijn:
zestien, zeventien, achttien, vierentwintig, tweeëndertig, eenentachtig, negenennegentig;

Als ik de woorden met verbindingsmorfeem uitspreek met sjwa ipv sjwa+n klinkt het wel raar (bv: vieretwintig), vind ik. Zeggen de meesten niet "vierentwintig" enzo met uitgesproken -n-?

Ik denk dat ze bedoelen dat de e als een sjwa wordt uitgesproken, en niet als è. Zonder n vind ik het ook raar klinken.

in amsterdam klinkt 'vierentwintig' normaal gesproken als 'fieretwintig' of 'fierentwintig', beiden zijn even normaal. en ook de volgende uitspraken voor zevenentwintig zijn geaccepteerd in amsterdam (alhoewel ze waarschijnlijk heel raar klinken voor mensen uit andere regio's):
zefenentwintig
zefenetwintig
sefenentwintig
sefenetwintig
seufenentwintig
seufenetwintig
sjefenentwintig
sjefenetwintig
sjeufenentwintig
sjeufenetwintig
zeufenentwintig
zeufenetwintig
zelf gebruik ik sefenetwintig, zefenetwintig en seufenetwintig het vaakst.

Dat de v- en de z- aan het begin van een woord stemloos worden, dat is inderdaad wijdverspreid in de platte taal van West- en Noord-Nederland, maar zelfs Amsterdammers spreken de -v- tussen klinkers nog gewoon als een -v- uit. Toch de Amsterdammers die ik ken. Een vergelijking (eerst AN, dan "Hollands", dan zoals jij het weergeeft):

Klik

De standaarduitspraak, met z, v en een gewone ee, is natuurlijk allerminst "Brabants", het is gewoon de norm en ook de uitspraak die je in heel het taalgebied kunt horen bij mensen die school hebben gegaan. De variant "zeuven" komt vooral bij oudere mensen voor en stamt uit de tijd dat de radio nog zo stoorde, dat het verschil met "negen" extra verduidelijkt moest worden (vgl. Duits zwo vs. zwei).

de eerste uitspraak klinkt inderdaad standaard (ook voor mijn zeer amsterdamse oren), de volgende klinkt als algemeen 'hollands ', en die daarna algemeen amsterdams, er zijn wel een paar mensen die de tweede uitspraak hebben (over het algemeen de wat oudere amsterdammers), maar de meeste mensen van mijn leeftijd (eind tienerjaren, begin twintigerjaren) die ik ken zeggen:

http://vocaroo.com/i/s1DpLM5hHAht

[Hoogstwaarschijnlijk]

In je eerste opname (die van de Human Rights en zo) hoorde ik het niet zo, maar merkwaardigerwijs hoor ik nu in je eerste 'zeven' toch wel een Marokkaans accent Je zegt ook drie keer 'zeven', maar welke daarvan gebruiken nu de meeste mensen (Amsterdammers in jouw leeftijdscategorie) volgens jou?

[languagepotato]

In je eerste opname (die van de Human Rights en zo) hoorde ik het niet zo, maar merkwaardigerwijs hoor ik nu in je eerste 'zeven' toch wel een Marokkaans accent

zou best kunnen, ik ben nu namelijk in marokko

Je zegt ook drie keer 'zeven', maar welke daarvan gebruiken nu de meeste mensen (Amsterdammers in jouw leeftijdscategorie) volgens jou?

ik heb het zo te zien van minst voorkomende naar meest voorkomende opgenomen, de derde uitspraak is dus de meest voorkomende uitspraak voor de meesten

er is nog een vierde uitspraak die ik ben vergeten op te nemen maar die wordt alleen in een bepaalde buurt van amsterdam (de jordaan) vaak gebruikt; sjeejffe

[Hoogstwaarschijnlijk]

Je zegt ook drie keer 'zeven', maar welke daarvan gebruiken nu de meeste mensen (Amsterdammers in jouw leeftijdscategorie) volgens jou?

ik heb het zo te zien van minst voorkomende naar meest voorkomende opgenomen, de derde uitspraak is dus de meest voorkomende uitspraak voor de meesten

O ja, dan had ik het wel goed begrepen